Jak odróżnić dobre materiały od złych? Kompleksowa analiza wpływu środowiskowego materiałów na bieżnie plastikowe

W obliczu szerokiej gamy materiałów i niestandardowych wycen na rynku, jak można wyrobić sobie "ostrzejsze oczy", aby odróżnić dobre od złego i zapewnić zdrowie oraz bezpieczeństwo sportowcom? W niniejszym artykule znajdziesz dogłębny przegląd kluczowych aspektów związanych z właściwościami ekologicznymi sztucznych bieżni.

Serce ochrony środowiska: rozpoznawanie "winowajców" szkodliwych substancji

Problemy związane z ochroną środowiska przy sztucznych bieżniach wynikają głównie ze szkodliwych chemikaliów zawartych w niektórych niskiej jakości surowcach. Aby odróżnić dobre od złego, najpierw musimy zrozumieć, czego należy się bronić:

1. Rozpuszczalne metale ciężkie (ołów, kadm, chrom, rtęć)

głównie pochodzą z tanich pigmentów. Te metale ciężkie, gdy gromadzą się w organizmie człowieka, mogą powodować poważne uszkodzenia układu nerwowego, układu krwiotwórczego itp., a szczególnie szkodliwe są dla dzieci.

2. TDI (toluenodiizocyjanian)

Jest to ważny surowiec do produkcji kleju poliuretanowego na bieżnie (prepolimer). Jednak wolne TDI ma silny, ostry zapach i jest szkodliwe dla dróg oddechowych oraz błon śluzowych. Jest również jednym z głównych powodów tzw. wcześniejszych "toksycznych bieżni". Obecnie normy krajowe szeroko promują stosowanie bezpieczniejszego MDI (diizocyjanianu difenylometylowego) jako alternatywy.

3. Substancje z grupy benzenu (benzen, toluen, ksylen)

Jako rozpuszczalniki charakteryzują się silną lotnością i ostrym zapachem. Są uznawane za substancje rakotwórcze i mogą uszkadzać układ nerwowy oraz funkcje krwiotwórcze.

4. Parafiny chlorowane, MOCA (MOCA) oraz inne plastyczne lub środki sieciujące

Niektóre parafiny chlorowane o krótkim łańcuchu oraz MOCA są uznawane za substancje o ryzyku rakotwórczym, jednak mogą być stosowane w niektórych niskokosztowych formulacjach.

5. Całkowita ilość VOC (lotne związki organiczne)

Wiele z powyższych szkodliwych substancji należy do grupy związków organicznych o wysokiej lotności (VOC). Całkowita ilość VOC to wskaźnik kompleksowy służący ocenie ogólnej przyjazności dla środowiska materiałów – im niższa wartość, tym lepiej.

Czterokrotna metoda identyfikacji eliminująca ryzyko w źródle

1. Węch – najbardziej bezpośredni sposób oceny wstępnej

• Bieżnie wysokiej jakości: Podczas procesu budowlanego oraz po jego zakończeniu może wystąpić lekki zapach materiału, jednak po okresie wentylacji (zwykle 7–14 dni) praktycznie całkowicie znika. Nie powinien wywoływać uczucia dyskomfortu, takiego jak silny, duszący zapach, zawroty głowy czy nudności podczas zbliżenia się do powierzchni.

• Bieżnie niskiej jakości: Mają ostry i pikantny zapach, a nawet mogą powodować dyskomfort w oczach. Nawet kilka miesięcy po ukończeniu, przy narażeniu na słońce lub w gorącą pogodę, wciąż wydzielają silny nieprzyjemny zapach. Uwaga: niektóre gorsze materiały mogą zawierać substancje zapachowe maskujące ten zapach. Należy zachować ostrożność wobec nienaturalnych woni.

2. Przeczytaj raport – najbardziej wiarygodna podstawa identyfikacji

"Słowa same w sobie nie wystarczą; dowodem są raporty." Dostawca musi dostarczyć najnowszy raport z badań wydany przez uznaną krajową instytucję badawczą (np. posiadającą certyfikaty CMA lub CNAS). Kluczowe jest, czy poniższe wskaźniki spełniają obowiązujący standard narodowy GB 36246-2018 "Warstwa syntetyczna powierzchniowa do boisk szkolnych ogólnokształcących" (ten standard jest obecnie najbardziej rygorystyczny, nie dotyczy tylko szkół podstawowych i średnich, ale stanowi również doskonały punkt odniesienia dla wszystkich obiektów).

Wskaźniki, które należy koniecznie sprawdzić

• Ograniczenie szkodliwych substancji: Sprawdź, czy wyniki badań całkowitej ilości benzenu, toluenu i ksylenu, wolnego TDI, rozpuszczalnych metali ciężkich oraz innych pozycji w raporcie są niższe niż dopuszczalne normy.

• Wskaźniki wydajności fizycznej: takie jak amortyzacja, odkształcenie pionowe itp. Chociaż nie są to wskaźniki ochrony środowiska, wiążą się one z bezpieczeństwem podczas uprawiania sportu i trwałością. Odpowiedzialny producent zapewni jednocześnie zarówno ochronę środowiska, jak i odpowiednią wydajność fizyczną.

3. Zapytaj o skład – poznaj podstawowe materiały

Podczas rozmowy z dostawcami możesz aktywnie pytać o podstawowy skład ich materiałów, co może świadczyć o ich profesjonalizmie.

• W kwestii rodzaju kleju: W pierwszej kolejności wybieraj dostawców stosujących system MDI, ponieważ jego przyjazność środowisku jest znacznie wyższa niż tradycyjnego systemu TDI.

• Dowiedz się o pochodzeniu cząstek EPDM: Wysokiej jakości kolorowe cząstki EPDM to cząstki gumy pierwotnej, o czystym kolorze, dobrej elastyczności, bezpieczne, nietoksyczne i bez zapachu. Należy zachować ostrożność przy stosowaniu cząstek gumy wtórnej uzyskanych z mielenia zużytych opon. Takie cząstki mogą zawierać ciężkie metale i inne zanieczyszczenia, stanowiąc poważne zagrożenie dla środowiska.

• Zapytaj, czy są próbki: Poproś o przedstawienie próbek różnych materiałów i samodzielnie ocen ich elastyczność, grubość oraz zapach.

Zwracaj uwagę na szczegóły – sposób wykonania i obsługa posprzedażowa ujawniają prawdę

Dostawca, który przypisuje dużą wagę ochronie środowiska, będzie równie rygorystyczny w zarządzaniu realizacją projektów i gwarancji posprzedażowej.

• Zarządzanie realizacją: Czy jest ono standardowe oraz czy odpady są odpowiednio usuwane.

• Gwarancja i zobowiązania: Czy dostarczono list z zobowiązaniem do ochrony środowiska i podjęto zobowiązanie do pełnej odpowiedzialności w przypadku niezaliczenia testu. Dostawcy wysokiej jakości odważą się zagwarantować właściwości ekologiczne swoich produktów.

Powszechne nieporozumienia i przypomnienia

• Nieporozumienie 1: Im niższa cena, tym lepiej. Powiedzenie „za mało pieniędzy – mało towaru” szczególnie wyraźnie widać w branży szyn plastikowych. Zbyt niskie ceny często oznaczają oszczędzanie na surowcach kosztem ochrony środowiska i bezpieczeństwa.

• Nieporozumienie 2: Obecność zapachu jest normalna. Lekki zapach materiału istnieje, ale silny zapach jest zdecydowanie nieprawidłowy i ważnym sygnałem nadmiaru szkodliwych substancji.

• Przypomnienie: Nie należy łatwo wierzyć obietnicom ustnym. Wszystkie wskaźniki dotyczące ochrony środowiska i jakości muszą być jasno spisane w umowie, a normy badań powinny zostać dołączone jako załącznik do umowy.